โลกนี่มันน่าเบื่อจริงๆ มันไม่มีอะไรเลย โลกที่น่าเบื่อ น่าเกรียจ ที่มีแต่ครเห็นแก่ตัว ึงชอบผัดวันประกันพุง(อั้นนี่ด่าตัวเอง) แย่ๆ แย่ที่สุด อยากจะไปต่างโลกหนูอะไรก็ได้ชมัด แต่เดียวนะนั่นเสียงแตร่นิทำไมเสียงดังจังล่ะ เดียวรถบรรทุกนิ พุงมาทางฉันด้วย! แย่แล้ว! ดันลืมดูสัณญานไฟ ตายแน่ๆ แต่ตายไปก็ไม่เห็นเป็นไรนิ ตายเถอะฉัน
ปีด!!!!! ปึง!!!!!!!
.
.
.
.
.
.
"นี่ตื่นหน่อยได้ไหมเนีย แย่จริงๆ หรือเราเอาดวงวิณญานมาไม่ครับหว่า เอาไงดีน่าตรวจไหม่หน่อยดีกว่า...เอามาครบแล้วนี่น่า หว่าถ้าไม่ตื่นละก็งานนี่คงโดนสวดข้ามวันแน่ๆ ทำไงดีๆ" เสียงเด็กที่ฟังดูอ่อนโยนพูดอย่างร้อนรน
"อืม...ที่นี่ที่ไหนเนีย" "อา! ในที่สุดๆ ก็ตื่นแย้ว!!" ฝึบ! แล้วเด็กครนั่นก็กอดฉันแน่น เอ เดียวนะ หูแหล่มๆ ผมทอง นี่มัน!
"นางฟ้า?"
"อะ...ขอโทษทีๆ ฉันดีใจไปหน่อยนะ ขอโทษนะคะ และก็ ฉันคือตัวตนที่โลกคุณเรียกว่านางฟ้าค่ะ แต่ว่าฉันนะแค่เป็นตัวตรธรรมดาๆนะคะ" ดูเปลี่ยนนิสัยเลยตะกี้ยังร้องไหฟูมไฟ้อยู่เลย
"ที่นี่นที่ไหนหรอค่ะ" รอบตัวฉันขาวไปหมดเลย ไม่มีอะไรเลยและอยู่ดีๆ ห้องก็กลายเป็นสีทอง และเมือหั่นมามองที่นางฟ้าอีกครั้งพบว่ามีชายรูปงามเดินมา เห็นชายในต่างโลกเลยน่า
"อ่าใช่แล้วครับคุณคิด ไม่ผิดหรอกครับ ที่ต่างโลกครับ"
"เอ ต่างโลก" "ใช่ครับคุณได้รับศิษที่ 1 ใน 10,000,000,000 ครับคือเกิดไหม่"
"เดียวนะ ทำไมถึเป็นฉันละเอาจริงๆ นะ มีคนดีกว่าฉันอี-"
"ผิดแล้วคร้าบ ผิดมหัน เลยครับคุณนับว่าเป็นดวงวิณญาณที่งดงามสีสุดแล้วครับ ถ้าคนอื่นจะเป็น 1 ใน 100,000,000,000,000 เลยละครับ และเหตุผลคือ คุณนะทำแต่สิ่งดีๆ รายละเอียดก็...มันเยอะไปครับอ่านไม่ไหว" เอ็งเป็นนางฟ้าขี้เกียจเรอะ!
"55555 มันยาวจริงๆ นี่น่า แต่ผมไม่ได้เป็นนางฟ้านะครับ ผมนะคือตัวตนระดับพระเจ้า แต่ก็ไม่นับว่าคือพระเจ้า เพราะทำให้ได้แค่ อ่านจิตใจ กับให้พลังเท่านั่น(ถึงว่าทำไมเหมือนหมอนี่อ่านใจฉันได้) 5555 ไม่ใช่ว่าเหมือนครับแต่อ่านได้เลย รวมถึงถ้าคุณว่าผมอีกผมจะสวดคึุณเหมือนนางฟ้านั่นที่เหมือนไม่มีความผิดแต่ที่จริงผิดมหันเลย เราวิณญาณคุณมาก็เอามาลวกๆ ไม่ทำคลื่นวิณญานให้ดี แถมยังลืมเอาความทรงจำคุณมาอีกจริงๆ พอคุณตื่รคูรจะเจอผมทันทีแต่นางฟ้าตนนั่นดั่นทำพลาดงานนี่คงต้องสวด 5 วัน 4 คืนแล้ว" ขอไม่ผิดอะไรค่ะเพราะคุณพระเจ้าน่ากลัวจริงๆ
"แล้วเรียกฉันมาทำไมค่ะ"
"คงต้องเข้าเรื่องแล้วนิน่า คือว่าผมจะสงคุณไปต่างโลกนะครับ พร้อมให้พร / งั้นฉันให้ด้วยนะเพื่อน"
"ห่ะ ทำไมนายถึง" "ก็น่านี่มันความผิดฉันนี่น่าที่ไม่ดูให้รอบครอบ" "มันเลยโลกที่นายดูแลนะมันเลวนิเนอะ" "ถึงงั้นฉันก็รับผิดชอบอ่ะนะ"
"รับผิดความอะไรกันค่ะ" พระเจ้าเอานิ้มจิ้มกัน "ก็ฉันไปหมุนเครื่องหมุนแล้วทำให้เธอตายทันทีนี่น่า" เอ่คืองี้นี่นะ
"ฉันหมุนเครื่องหมุนแล้วลูกแก้วที่ออกมาดันตก เธอเลยลื่นหัวกระแทกพื้นไงละ"
หา! แล้วอยู่ๆฉันก็ได้ความทรงจำ ก่อนตายที่น่าบัคซบที่สุดมา
-ขอกล่าวนะค่ะ ตอนนี่คนทำเรื่องที่ไม่ใช้เจ้าของรหัส เจ้าตัวยุ่งมากกับการเรียนอยู่(สาวเนิด)ตอนนี่มาเวลาว่างอยู่ จึงขอมาเขียนนิยายเล่นค่ะ-
ความคิดเห็น